Anniek Ent voorziet een zwaar seizoen voor Oosterstreek VR1

‘We hebben nog een speelsters nodig’

Anniek Ent (17) en haar zus Janouk (23) uit Noordwolde stapten een jaar geleden noodgedwongen over naar het damesteam van Oosterstreek. Het werd een prachtig seizoen, want mede door de inbreng van de voormalige Olyphìanen werd de ploeg kampioen en promoveerde het elftal naar de vierde klasse. Voor het komende voetbaljaar houdt Anniek een flinke slag om de arm.

'Het gat tussen de vijfde en vierde klasse is erg groot. Het zal pittig worden’, verwacht Anniek, wier vader Auke in het grijze verleden als doelman van het eerste elftal van Olyphìa furore maakte. Later had hij de dames van de club uit Noordwolde zeven jaar onder zijn hoede. Omdat er te weinig speelsters overbleven, werd het damesteam in 2016 opgeheven. Dat noodzaakte de zussen ergens anders hun heil te zoeken. Het werd Oosterstreek.

Anniek en Janouk hebben het daar prima naar de zin, maar hopen dat ze ooit weer in hun woonplaats aan de slag kunnen. ’Als er bij Olyphìa weer een dameselftal op een groot veld komt, gaan we terug. Dat er daar nu een herstart is gemaakt met een zevental, is een stap in de goede richting. We had- den daar graag willen blijven’, aldus Anniek, die bij Olyphìa als D-pupil in een jongensteam de eerste voetbalstappen zette. Het komende seizoen zet het tweetal zich volledig in voor hun huidige club. Anniek zit in Meppel op het Drenthe College en volgt daar als tweedejaars een juridische opleiding. Het uiteindelijke doel is de universiteit. ’Ik wil de advocatuur of het notariaat in. Het is een lange weg, maar ik ben nog jong.’

Anniek speelt graag op het middenveld, maar ook een plaats in de voorhoede trekt. Dan kanze samen met zus Janouk ten aanval trekken. Janouk maakte in het kampioensjaar 20 competitietreffers.

Verdedigen is niet Anniek’s hobby. Dat ze het afgelopen seizoen geen doelpunten maakte, vindt ze niet erg. 'Daar heb ik mijn zus voor.' Ze beschrijft zichzelf als een fanatieke speelster. Wel kan de conditie iets beter. 'Ik kom wel iemand voorbij, maar daarna heb ik vaak geen kracht over om de bal voor te zetten. Dat moet beter.’

Hitte
Aan voetballen onder hoge temperaturen heeft ze een hekel. Dat ze met haarfamilie desondanks onlangs op het hete Mallorca vakantie vierde, is dan toch wel enigszins opvallend ‘Klopt’, zegt ze, ’maar daar waren we om te relaxen. Getraind hebben we er niet.’ Dat ze voor de wedstrijd, net als haar zus, door de zenuwen vaak last van buikpijn heeft, vindt Anniek vervelend. 'We willen heel graag winnen en daardoor hebben we erg veel last van spanningen’, geeft ze aan. Ook na afloop houdt de wedstrijd haar nog een tijd bezig. 'Janouk en ik hebben het er dan nog uren over”, aldus Anniek, die net als haar zus alleen met haar rechterbeen goed uit de voeten kan. ’Links is hopeloos’, Iacht Janouk. De twee voetbalmeiden zijn goed te spreken over hun trainer Ronald Grit. Hij heeft naast leuke oefenstof begrip voor de speelsters. Zo mag Anniek best eens een training laten schieten, omdat ze op de trainings- avond soms aan de slag moet bij de plaatselijke supermarkt of snackbar.

Passen en meten
Anniek is blij, dat de zomerstop voorbij is. ‘Ik kijk erg uit naar het nieuwe seizoen.’ Wel maakt ze zich zorgen over de personele bezetting van haar team. De selectie bestaat uit slechts vijftien meiden. Volgens Anniek wordt het passen en meten. 'We hebben nog een paar speelsters nodig.’ Ze heeft er een zwaar hoofd in, daar ze beseft dat de spoeling dun is. 'Er zijn in deze regio erg veel damesteams.’ Dat er in het elftal maar weinig echte Oosterstrekers zitten, zegt volgens haar genoeg. De meeste speelsters komen uit de omliggende dorpen. Anniek hoopt dat haar ploeg aardig mee kan draai-en in de hogere klasse. 'We gaan er helemaal voor. Ik kan niet wachten.’